خنده ی جوانی

صحبت از پژمردن یک برگ نیست
وای ! جنگل را بیابان میکنند !
دست خون آلود را در پیش چشم خلق پنهان میکنند
هیچ حیوانی به حیوانی نمیدارد روا
آنچه این نا مردمان با جان انسان میکنند
صحبت از پژمردن یک برگ نیست
فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست
فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست
فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست
در کویری سوت و کور
در میان مردمی با این مصیبتها صبور٬
صحبت از مرگ محبت٬ مرگ عشق٬
گفتگو از مرگ انسانیت است ...